En çok acıdan inlerken, gönüllü başkası oluyorum.
Anlamları tüketince de kendime koşuyorum, gizlice…
Sanırım; kendi benliğimize çaktırmadan maskeleniyoruz,
Profesyonel oyuncular misali…
Suyunu tüketmiş bardaklarda, kurumuş güller ve
Uykusuz gecelere düşen kişisel çıkmazları yazarken…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta