Mona Roza Şiiri - Serap Zincir

Ben bu çağa ait değilim
Sanki yabancı biriyim
Nazım'ın çocukluk aşkı
Orhan Veli'nin sevgilisiyim

Belki Aytenim
Milyonda bir ihtimal
Ölüm bile kötü değil
Bensizlik kadar

Ben yüreğine dokununca
Sevişmek yürürlüğe giriyor
Afrika dahil
Bütün kara parçalarında

Belki mahşer yerindeyiz
Beni arıyorsun
Vakitlerden bir nisan akşamındayız

Belki zeytin ağaçları arkasında
Kara saplı bıçakla
Sinene saplanmışım

Gitme dediğini duyar gibiyim
Üşüdüm, ceketini aldım
Günün en güzel saatinde, Lavinia'yım

Belki yaşamıyorum artık
İstediğin gibi
Şarkı halinde kaldım

İstesek sevişirdik
Ama olmadı
O kadınım ben belki
Yalnız adamlardaki

Belki ben içinde yanan
Gizli sevdan
Evlendim çocuklarım oldu
Bir kız bir oğlan

Sorarsan
Hala o ilk kocamdayım
Hala dağları karlı Erzincanda'yım
Ben hala senin
Açık saçık şarkılar söyleyen
Fahriye Ablanım

Belki, belki de

Ne kadınlar sevdin
Zaten yoktular
O biri de benim