Yağmur…dido…sigara ve bir fincan sıcak çay….işte benim muhteşem dörtlüm…
Bu şarkının sözlerini anlamama rağmen beni alıp götürüyor derinlere.sanki acılı bir aşk hikayesini anlatıyor.çok zor yaşanmış bir aşk…ve kavuşamamış iki aşığın hikayesi.sözleri olmadan sadece melodisi bile bana bunu hissettiriyor.ve tabiki kazım koyuncunun o içten ve samimi yorumunu da eklersek gerçekten herkesi alıp götüren bi eser çıkıyor ortaya.
Son bir haftadır hatta daha fazla belki de yağmur yağıyor.nasıl da benim havalarım bu havalar.sonbahar çocuğu olmamdan mı acaba bu havalar da başka biri oluyorum sanki.bu havalarda yeniden doğuyorum başka biri olarak sanki.ve bu havalarda yazma isteğim artıyor.sanki benim ilham perim sonbahar ve yağmurlar.çoğu insanın içini kıpırdatan o ilk bahar havaları değil de benim içimi sonbahar havaları kıpırdatıyor.insanlar ilkbaharda aşık olurken ben sonbaharda aşık oluyorum.herşeye aşık oluyorum bu mevsimde.sapsarı yapraklarla donatılmış ağaçlara…toprağın kokusuna..yağan yağmura…kapkara bulutlara…ve tabiki aşıksam daha da derinleşiyor aşkım…daha bir anlamlı yaşamaya başlıyorum her duygumu.
böyle mi yaşıyoruz...kim kime dum duma mı.kimin eli kimin neresinde mi.herkes başkası mı aslında.herkes kandırıyor.herkes maskeli birbirine.hiçkimse aslında olmak istediği değil.ve everbody knows..
hey millet...rol mu biçmişler size? ne bu numaralar,ne bu artistlikler.kim oluyorsunuz siz.kim dedi size şunu olun,bunu olun.sana kim dedi iyi ol.sen kötü ol,sen akıllı ol,sen gerizekalı ol.sana demediler mi yahu.sen her ne isen o ol.utanma kendinden.insan kendinden utanır mı kendinden.asıl başkası olursan utanman gerek.
hem bu yorar seni.gerçekten yorar.ne zamana kadar başkası olacaksın.ne zamana kadar kendini saklayacaksın ve bunu gerçekten başarabilecek misin.ya saat geceyarısını vurursa.o zaman ne olacak.sakın ümit etme prens elinde ayakkabıyla gelip seni bulacak.ve ümit etme bulsa bile ayakkabı ayağına olacak.çünkü bedenin de değişecek.o da başkası olacak.sakın üzülme bunu sen istedin.oyuna yanlış rolde başladın.kendini rolünü beğenip kabullenmen gerekirdi.
Ya...bu kadar kolay mı bir insana canım deyip de,acısını hiç önemsemeden canını acıtmak.bu kadar kolay mı artık; seni seviyorum demenin ne olduğunu bilmeden,seni seviyorum demek.birini sevmek ne demek ya.onu önmesemek,onu merak etmek,onu umursmak ve onun da bunları senin için düşündüğünü bilmek demek sevmek...
Sevmek o kadar kolay değil.ancak sorumluluk sahibi insanlar sevebilir.sevdiğin zaman hem kendinden hem sevdiğinden sorumlusun.onu üzmemek için zaman gelecek kendini üzeceksin.ona kendini ve sevgini tüm varlığınla hissettireceksin.canını atacaksın varlığına.onunla tek varlık olacaksın.
Sevmek gerçekten kolay değil.ancak gerçek olursan sevebilirsin.sen gerçek olacaksın.sevgin gerçek olacak.elle tutulur,gözle görülür olacak.tamam hayallerin olacak ama hayallerde yaşamayacaksın.hayalini kurup çıkacaksın o hayalden ve onu gerçeğe dönüştürmek için gerçek olacaksın.dokunacaksın ona ve onun gerçeğine.bakacaksın gerçek gözlerine sadece gerçeği söylerken.ağlayacaksın gerçek gözyaşlarıyla....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!