Mona Lisa’ya çok gizem yüklenmiş,
Belki hayattayken kıymeti yokmuş,
Sanki onu çizen övülüyormuş,
Mona neden arka planda, kalmış.
Bir yüzü gülen, bir yüz ağlayanmış,
Bakışıyla izleyen, bir resimmiş,
Üzerindeki giysi de sadeymiş,
Onda aristokrat gizemler varmış,
Kadın portresinin ilk örneğiymiş,
Lisa, Leonardo’ nun metresiymiş,
Ya da onun saf bakıcısı imiş,
O masummuş, herkes ona hayranmış.
Güzelmiş resim, sanatmış, ünlenmiş,
Sanki eser sahibini yaşatmış,
Hümanistler, aristokrat beğenmiş,
Aslında resimde sanat aranmış.
İşte size büyük resimsiz sanat,
Hilye-i Şerifle tavsif-i sanat,
Çünkü o çizilemez, aşk-ı sanat,
Hilye-i Şerif’dir, Levha-ı sanat.
Ömer Işık 2
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ilham perileri nelerle meşgul
ve insanlar neler üzerine şiirler yazabiliyor
demek şairlik böyle bir şey
kutluyorum!
TÜM YORUMLAR (1)