... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Canım Tahir Yüksel... Hastalığınla savaştığın şu dakikalarda bütün dualarım seninle. İyileş ve şiir yazmaya devam et. Allahım yanında olsun.
Gerçekten çok farklı bir bakış açısı. Mona Lisa'yı hiç yalnızlık sembolü olarak düşünmemiştim.
Elbette sanatçı farklı ve güzel bir pencereden bakmış burada. Ancak başka pencerer de var. Sufumato tekniği olarak anlatılan ve soyut resmin başlangıcı olarak görülen Da Vinci'nin bu çalışması kadını daha çok gizemli kılıyor mesela. Ve sadece yalnızlık değil, arayıcının onda aradığı hemen her türlü özelliği bulabilceği bir çalışmadır o.
Mona-Lisa Avustralya'da yayınlandığı zaman bayağı gürültü kopmuştu.(1977)
İnsanlığın ortak mirası saydığım Mona-Lisa'ya bu gözle hiç bakmamıştım. Elbet burada Mona-Lisa bir sembol ama, itiraf edeyim ki, çarpıcı bir sembol.
Hocam... Yeni şiirlerinizi de bekliyoruz. Saygılarımla. Öğrenciniz Nagehan
Sayın falya'nın görüşüne katılıyorum. Şiir hakkında da bir iki cümle yazmak istiyorum: Modern biçimde olmasına rağmen 'ortak insanlık değeri' nin işlenişini mükemmel buldum. Şairi kutlamak istiyorum.
Keşke sayfaya zemin olarak mona-liza tablosu eklenseydi.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta