Her geçen gün biraz daha tutunmaliyiz,
Viraneden arta kalan moloz gibiyiz,
Her yanımızdan toz bulutu kalkar,
Dert gibi,elem gibi,keder gibi.
Kosturmacalar başlamış,
Hayatta kalmaya çalışıyor herkes,
Biz ise ölümü bekleriz,
Ölüm kurtuluştur bize.
Çığlıkları duyabiliyorum,
Çocuklar ağlamaklı,
Fakat elden birşey gelmez,
Başım ellerimin arasında seyrederim.
Yalnızlığa çekildim artık,
Tüm yakınlar bir bir gidiyor,
Kimi parmak ardına,
Kimi toprak altına.
Evde yalnız kalmak,
Hoşuna gider bazılarının,
Bizde ise tam tersi,
Canımızdan can ömrümüzden ömür.
Kayıt Tarihi : 27.11.2018 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!