Moleküler Yalnızlık Şiiri - Kürşat Uçar

Masadaki ağırlığımız artıyor içtikçe
Su, kaldırıyor olanca gücüyle aklımıza yatmayan uykuları uykusundan.

Kağıttan gemiler yapıyoruz
Kağıttan bile olmayan kaleleri korumak için.

İşte biz buna; kütlesel varlığın, iddia ettiğimiz yoğun yokluk hissiyle çelişmesi diyoruz ki,
Olmayan şeyin yoğunluğu mu olur?

Evet moleküler bir yalnızlık bu, gittikçe katılaşan.
Yalnız moleküller toplantısı
İçtikçe katılaşan...