Molatik Şiiri - Servet Alkan

Aklımda sen varken
Bunları söylemeliyim sana
Gün ışığım/Sarı Cennet Kuşum
Modern şiirin krizi sensin
Ne ben yazamadığım için
Ne de sen Mihenk taşı olduğun için
Krizin adı mavidir/bensiz mavi…
Bana yetersiz de
Ama şunu asla deme;Mısram gül idi, Git oldu
Yalnızca/yalnızca…
Ah yalnızca mesafeler var; mesafelerimiz arasında
Sev de;Şartlar ne olursa olsunda…
Anlamıyormusun?
İyileştirmek için değil
Yeniden yeniden dirilsin diye
Sabahlar,dualar, umutlar….işte bu yüzden yazıyorum.
Fark sunmak farklara
Trenler sunmak bekleyenlere
Gözlerimdeki hüzne/Firuze Gecelere
Nefes sunmak sessiz Şehirlere..
De ki;
Mısranın çöllerinde yeşeren harf/Zaferan
Sensin hüznümü kıran endam.
De ki;
Dicle’yim..De ki ;Angara nehri…
Gülleri baştan çıkaran..
Şiirlerin içindeki Mülteci/zehir zemberek
Çatlasın şimdi ortasından Havlit taşı
Zamanın yanıbaşında oturmaktadır Ölüm
İşte budur bizi ayırabilecek olan..

Servet ALKAN
11.08.2023/Malatya