Modalık Şiiri - Seyfi Karaca

Eserek
Yağarak sokaklara hazırlıklı çıkan
Gözleri güzel şeylere bakmaya tövbeli
Buz kesiği derin dondurucular ilişkisizliğiyle
halinden bıkkın
yabancı bir yüzün ötelere çevrilmiş tarafında küsküne
Her duyduğu sesi şiddetle redde hazır
Kim bu kendini bilmez bu saatte gibilere
Bezginsi bitikleri ağıralandan
Gelip geçiyorsa saat öylesine koluna kelepçelendiğinin
Daha ilk celsede sondur mülakat
İnsan kendine tıpkı
Zevki düşkün, modası geçkin,
Atılmayı bekleyen kapıya konmuş
Benzi küle bozuk
Beyaz eşyalar gibi

Seyfi Karaca.........Kasım / 10