Moda Express Şiiri - Ömer Çelik

Lamı-cimi yokken muğlak kelimelerin
Mitolojik söylemler maya tutmuştu gölde.
Tanrılar oğul vermişti boy boy...
Asil soylu krallar kutsanmıştı.
Arazi arpalıkları
Cennet bahçelerinin hesabı pek ağırdı.

Kervanlar katar katar, sefere koyulmuştu
Güneşin ağardığı yerlere doğru.
Has ipekli kumaşlardan ziyade
Esas gaye afyon pazarlamaktı.
İnsanlık afallarken, kuşatma başlamıştı.

Doluştu şövalyeler, korsan kalyonlarına
Hazineler ülkesinin emareleri vardı.
Mayıs çiçeklerinin can bulduğu diyarlar
Kızıla boyanmıştı!
Kumdandı kaleleri ezik Afrikalının
Çoktu meziyetleri
Beyaz adam dünyanın hakimi olmalıydı.

Yıldızlar göz kırparken renk körü gecelere
Yeni çağın melankolik öyküleri yazıldı.
Mumyalar efsanelerde meşgul
Mecnuna çöllerde mezar kazıldı.
Şowroomda aşklar demode
Leyla’nın halefleri, sahnelere dadandı.

Taş plaklarda çalan diyezsiz melodiler
Yoksa beşeriyetin fizahı mıydı?
Zamana uyarlanıp, temize çekilse de
Kirletilmişti dünya, sanayi devrimiyle
Çarli’nin melekleri, umursuz referanstı.

Sosyete meydanında kesişen sokaklarda,
Bohça bohça umutlar destelendi.
Terzi baba da artık, indirmiş kepenkleri.
İn-cin top koştururken köhne kaldırımlarda
Tıka basa dolmuştu her moda expresi.

Kınalı elleriyle, hamarat dadıları
Kamelyada körüklerken mangalı
Kavisli maşasıyla
Emirler yağdırıyor Hanzade'nin maharetli karısı.
Dibine dibine vuruyor kadehlerin
Saten urbalarından boşalıyor benliği.

Oysa ki bir zamanlar
Popüler mekanlarda boy gösterir
Fütursuzca frikikler verirdi.
Promosyonlu gazetelerin losyonlu eklerinden
Şu acayip pozları eksilmezdi.
Ve sabah postasında flaş bir haber;
Bir star böyle bitti!