Beyaz kağıtlar çekmecede kala kaldı.
Üzüntüden renkleri sapsarı sarardı.
Benizleri soldu,çizgileri bembeyaz ağardı,
Uzun uzun mektupların tahtları yıkıldı,
Mektupların tahtını kısa mesajlar aldı.
Yazmıyor kalemler,kağıtlara darıldı.
Kağıtlar buruşturulup çöplere atıldı.
En güzel sözler telefona fısıldanırdı,
Randevular telefonlardan alınırdı,
Aşıkların sırları telefonlarda saklıydı,
Bütün sırlar kablolara bağlıydı,
Kabloların tahtını,kablosuz ağlar çaldı,
Telefonların dolmak üzere miadı,
Randevular,sırlar cep telefonlarına kaldı,
Çeşme başları,pınar başları ıssız kaldı,
Tahtlarını; kameralar,ekranlar aldı,
İnsanların zamanlarını ekranlar çaldı,
Kimi oyunlara,kimi sanal alemlere daldı,
Eski aşklar,dostluklar mazide kaldı,
Şimdi randevular,aşklar ekranlara bağlandı,
Telefonlar öksüz,mektuplar yetim kaldı.
Kayıt Tarihi : 25.8.2009 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!