Mızrap
Kemikten bir mızrap sokuluyor hüzzamda hüzünlü bir sazın koynuna
Gözlerde bir kırgınlık soğuk iklimlerden güneş gibi doğuyor melodiler üzerine
Bir name yayılıyor gülüşmeler arasından yalnız bir fidanın koynuna
Sancılı yarım bir ezgi duyuluyor ikindi vakitlerinde terk edilmiş beldelerden şehre doğru
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
çok farklı bir yorum. mızrap mı, tel mi, güfte mi, bestimi bize bunları düşündüren. kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta