cânanî ol aşkın mekânı gönül
son cemreydi yere döktüğüm servet
ney’e üfle, ağlat kemanı; gönül
sabaha çıkmadan kavuşsun halvet
.
boynumuz bir vavdır doğan zuhura
aşkına bel büker gelen huzura
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta