Miyaser Gülşen Şiirleri - Şair Miyaser G ...

Seni bekledim yine penceremin önünde
Saatler aktı geçti, bir sen geçmedin yoldan
İki damla yaş aktı yanağımdan sonunda
Saatler aktı geçti, bir sen geçmedin yoldan

Her gölgeyi sen sandım, yıkıldı hayallerim

Başımda bir aşk yağmuru
Kalbe yağar damla damla
Dudağıma düşer adın
Hasret sarar damla damla

Özlem olsan da aşkımda

Hasretinden bir gün ölürüm sanma
Sensiz yaşamaya alıştım artık
Mecnun gibi dertli olurum sanma
Gönlümle küsmüştüm barıştım artık

Kederlerim bitti gülüyor yüzüm

Ey çınar ulu çınar kaç yaşındasın söyle
Hiç böyle berbâd günler görmüş müydü Üsküdar
Bi-çare, yaraların içinde halâ böyle
Çaresizlikten kefen örmüş müydü Üsküdar

Ey çınar ulu çınar susma ne olur böyle

Gözlerinde yeniden gözlerimi bir görsem
Ah bir görsem yeniden gözlerinde yüzümü
A Sultanım karanlık dağılır can evimden
Tutulur hemen dilim unuturum sözümü

Ben Ayşe'yim ben Fatma'yım ben Ahmet'im Mehmet'im!
Şehidimin kızı,oğlu; asla değilsin yetim!
Milyonlarca annen-baban teyzen halan var senin
Seni terk etmem doğransa lime lime bu etim!

Ne sanıyor zavallılar? ! benim adım Türkiye!

Gecelerde artık mehtap olmuyor
Hem ay küsmüş, hem de yıldızlar meğer
Gönlüm mahzun, yüzüm asla gülmüyor
Yanımda sen yoksan yalnızsam eğer

Güneş parlamıyor neden hep solgun

Ben seni affetsem de affetmeyecek yıllar
Baharın kışa dönüp, goncaların solacak
Hiç boşuna okuma yasinler, fatihalar
Senin tek mükafatın cehennemin olacak

Yine eskisi gibi zannetme güleceksin

Bir sonsuz sevginin pınarlarıdır
Gözlerim gözlerinde erisin aksın
Mutluluğun ateşi avuçlarında
Bırakma elimi hiç elinde yansın

Her dokunuşun alır bu canı benden

Dünya bize tozpembe her şey nasıl güzeldi
Dertleri umursamaz aşktan sarhoş deliydik
Güneş, ay ve yıldızlar hepsi bize özeldi
Bir zamanlar senle ben efsane sevgiliydik

Gece siyaha değil pembeye bürünürdü