...
Geceleri neden bu kadar sesli şehir
Her sesine şahidim bu yolların
Bir bebek ağlıyor şimdi
Annesinin kucağı arzusunda
Bir çocuk sesleniyor anne diye
Belli ki rahatsız uykusunda
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bir yanıyla, ağır, aksak ve sancılı da olsa yaşıyor şehir, diğer yandan çığlık çığlığa kurtulmak istiyor yaşadığı bu korkunç karmaşadan. Mümkün mü kurtulmak, değil galiba.” Alışmak” denilen ve insana sinsice her şeyin doğal gelme sürecide bu noktada başlıyor sanırım. Hiç alışmamanız dileğiyle. Tebrikler.
Teşekkür ederim değer kattınız.
Saygılarımla
"Sancılı" her yan
Çoluk, çocuk
Yaşlı,
Analar, bacılar,
Derken şehrin o gürültüsü
Kabus gibi çöküyor üste,
Romatizmaları azıyor sokakların!
Her yan "gıcırdıyor" sanki,
İnsanlık ölüyor yavaştan!
Resim gibi,
Şiir...
Tebrikler Tuba Hanım..
Çok teşekkür ederim sayın öğretmenim.
Varlığınız daim olsun.
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta