Mitos Şiiri - Zeynel Kuday

Kumaş gibi dürülmüş kıvrımı bir ırmağın
Kumral dalgalı saçın o iplikten örülmüş
Köpükleri derilmiş buz gibi bir kaynağın
Perilerce gövdene beyaz bir ten örülmüş

Alınmış kanadından iki tüy bir meleğin
Ruhuna giydirilmiş nakışlanıp iç ve dış
Öz suyu toplatılmış doğada her çiçeğin
Emdirilmiş tenine kokun ortaya çıkmış

Öfkeli cehennemden sonra bir kor koparmış
Onu yüzüne koymuş Tanrı dudak olarak
Şimşekten kırbacıyla yaşlı toprağı yarmış
Bir çift elmas çıkarmış sana yanak olarak

Kuyruğundan tutulmuş bir yıldızın uzaktan
O madenden yontulmuş süzgün ela gözlerin
Etrafa ışık saçar hala kırpışaraktan
Titrek bir yıldız gibi ışır hala gözlerin

Görkemli ağaçlardan esinlenilmiş boyun
Ellerin beyaz güldür...doğadan neyin eksik
Şüphesiz Afrodite dayanmaktadır soyun
Tesadüf olamaz bu mitolojik güzellik

(2011)