Gözleri dünyaya açılmadık tomurcuktan
Mahkemeler sokağına düştü velakin
Üzgün rampalarda yağmura bulaşan tok sesleriyle
Asyalı bir arzu çıldır çıldırak
Birileri klarnet –keman çalıyordu sessizliğin kulağına
Kuzeydeki meydanda
Amma lakin…nedense bilmem…
Zamanı vuran çan sesleri ışığın gözlerini açtığı pencerede
Derinlere dalgın şehri kırbaçlarken
Biz tükenen zamana karşı aykırı oturduk
Şeker kırdığımız kahvelerin hesabı kapanmayacak kadar
Çocukluk ettik hatıra
Li….miskokan mendiline ismimi yazdıran
Çinli güzelin karabelasından insanı büyülercesine bakan gözleri
Hiç iyileşmeyecek bir deva
Ve sonraki günlere zamanı ısmarlayacak kadar da güzeldi
Seyfi Karaca………Mart / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 25.3.2011 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!