Miskin Şiiri - Mustafa Yaman 2

Binlerce dün geçti; hepsi bugün gibiydi
Kimler gelip dönmedi; bir,bir lahit oldu
Doydu, doymadı onlarda bizim gibiydi
Bir görsen toprağın altı dolduda, doldu.

Öyle başlar işte tamda öyle oluyor
Cıvıl, cıvıl, cıvıldar, sekerek bir süre
Fedakarlık sırası onada geliyor
İmzasız bir sözleşme dönmemek üzere.

Güneşli günler ve soğuk fırtınalarda
Yan, yana çizilen iki dünyaya baktık
Öldük, öldük, dirildik bu köksüz alemde
Öylesi bir gün geldi ki; yatıya kaldık.

Miskin karanlığın orta yerinde şimdi
O mevsimlik ağaçlar son defa dökülür
Yaşıyor sanılan bizim düşüncemizdi
Tüm renkler matlaşır karalara dönüşür...