Görmeliyim,derme çatma evde biten bir çiçek
Bil ki sensizlikten ölüme ramak kaldı
Deseler ki; Ayaklarının havaya attığı her kum tanesinde minyatür mezar bitecek
Bil ki ölüm artık benim için damak tadı
Sesini gökyüzündeki kuşlara yedirip şakıyasım var
Ve bence susman yer yüzünden
Ayrılığı koluna takıp esen rüzgar mübalağa
Düşersen kurtulamazsın aşkın dilinden
Bir sözünle belirir zihnimdeki ütopyalar
Ve fakat benim sözlerim sana hitaben
Bir haber çıkacak yarın, bir kalpte iki kişi kalakaldılar
Bunun adı Aşktır,Aşktada misal-i emsal sen...
Aşk Emek Kalp Buhran/22 Ocak 2015
Kayıt Tarihi : 22.1.2015 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!