Rüzgârda düşen çınar ağacının yaprağıyım
sallanan bir gölgeliğin altında serinlenmek
Tozlu raflarında çoktan okunulmuş kitapların arasına konulmak
Hiç dokunulmamış ve koklatılmammış hayal misali
Yaşarken ölü insanları gördüğüm yeter
Artık piyonlara vezirlik hayalleri kurdurttuğun yeter
Hangi aynaya baksam güler yüzlü çocuk; o ben değilim
Ellerim uzanıyor ama yetişemez, gördüğüm rüya misali
Ben avare değilim, sadece yoruldum
Yüreğimde ki deli dizgin koşan atların seslerini susturamam
Kalbimde katili olduğum yüzlerce mezarların içinde kaybedemem benliğimi
Ben bir yolcuyum; ölüler diyarında kiralık kefen satan bir yolcu...
Aklımdakileri bir kâğıda yazmak istiyorum
Ateşten canı yanan bir çocuğun ne kadar ateşi sevdiğini mesela
Baltaların geldikleri yeri nasıl ihanet etmelerini yazmak isterdim
İnsanların da geldikleri yeri ihanet etmeleri misali...
Kayıt Tarihi : 25.12.2024 16:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!