Misal Şiiri - Sinan Şaşmaz

Günün, güneşle tanışmadır doğmak
Gösterişli ve şaşaalıdır her şeyi
İlk bakışta gözler kamaşır
Şükürler, dualar edilir
Ardından gün ilerler
Etkinsi hissettirir güneş
Isıtır, yaşam verir
Güne, can ve kan olur
Sonra daha da ilerler gün
Kimse fark etmez artık varlığını
Hissederler sadece
Isısını kaybetmeye başlamıştır
Kalınlarını giymeye başlar
Günü yaşayanlar
Onun yokluğuna
Hazırlık yapar gibiler.

Sonunda şafaklar
Kaplanır alaca bir karanlıkla
Güneş gülümser ateş kızılıyla
Gözleri kamaşanlar
Artık ona rahatlıkla bakabilirler
Denizin arkasından ağır ağır salar kendini
Son demlerini yaşar
Değerinin en iyi anlaşıldığı dönem
Bu zamandır.

İşte gücü tükendi
Son ışık huzmesiyle bizi selamladı
Gitti doğduğu yere ve battı
Tıpkı insan misali