Dipsiz bir kuyuydu kenarında bıraktığın düşlerim.
Yalnız bir rüzgar darbesi hafiften dokunmuştu tenime,
düşmekle düşmemek arası gidip gelmiştim,
sen uzaktan saçlarını savrurken,
feryat sesleri kulağımı sağır edecek kadar güçlüydü,
ama birtek ben duyabiliyordum kuyudan gelen sesleri,
belliydi ki her düş burda acı çıkarıyordu.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta