Sen aşkın menzilinde hızla yol alırken,
Ben hava kaçıran zeplin gibi dolanıyorum fezada.
Düştü, düşecek insanlığım, göğün yüzsüzlüğü karşısında.
Ham maddeme söyledim; bulunmayak bundan sonra!
Ben baştan sarmaya başlamışken kırıklıkları,
Sen parçalanmış bir vazo gibi tutkallanırsın başkasına.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta