"MIŞ" GİBİ SEVMEYİN
Sen çok sevmiştin de sevil/miş gibiydin
Yaşandı yıllarca belki de mışlar içinde
Hastalığının ızdırabını çekerken bi çâre
Aldatılmanın acısı saplandı yaralı yüreğine
Kalbin yaralı, "gitme beni terketme"
Kalbin yaralı, "sensizliğe mahkum etme"
Ne yürek burkan sözler değil mi?
Sahip olduğu sanılan bir gönül
Hak etmeyene verilen bir ömür
Sınanmak insanın sevdiğiyle
Yüzleşmek gerçeğin tüm çıplaklığıyla
Reva-mı ki bu sevene yapılan?
Kalp sızısı ile bırakılan
Sevmek suç muydu?
Sonu hep acı çekmek miydi?
Gönlü olmayan ne arar gönlünü verende?
Sevmiyorsa, bir an bile nasıl tahammül edilebiliyor?
Vebâline nasıl girer masum sevmenin?
Sağlık giderse elden, vazmı geçilir herşeyden?
Bir yanda yalnızlıklar bir yanda haksızlıklar
Sevgileri kin bürümüş nerede insanlıklar
Az da olsa hisleriniz, ona dayanarak
Uğramayın gönül insanların sevdalarına
Siz "sever/miş" gibi yaparken
Onlar semalarda yaşar sevdalarını
Sizin içiniz cızlamaz ayrılıklara
Onlar üzüntüden
Onlar acıdan
Onlar sevdalandığı yerden
Ölür.
Yazan: Oya KORKMAZ 🖋📖
OYALI GÖNÜL KALEMİNDEN 🍀
Oya Korkmaz
Kayıt Tarihi : 20.12.2024 09:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Amansız Hastalığının pençesinde kıvranırken "mış" gibi sevilmişliğin acı gerçeğiyle ölmek.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!