Akşamı kokluyorum..
Mis gibi karanlık doluyor ciğerlerime..
Bir kadehin son damlasında asılı kalmış dudak izleri gibi
öpüyorum en dip karanlığından...
Ve uzanıp yatıyorum
akşamın soğuk kollarına,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Çağrışım yüklü bir kısa serüvendi...Kutluyorum,saygılarımla sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta