Mis gibi çam kokusuna doyarsın

Şöyle gezsen Torosların başını,
Mis gibi çam kokusuna doyarsın.
Koklar isen toprağını taşını,
Kendini başka alemde sayarsın.

Esen rüzgar ile havası kokar,
Yazın sıcakta reçineler akar.
İnsan ormana hayranlıkla bakar,
Cıvıl cıvıl kuş sesleri duyarsın.

Manzara sevenler ormana gider,
Sevdiğiyle kalır akşama kadar.
İnsanların yüreği bayram eder,
Kendini kral yerine koyarsın.

İnsan hayatın önemini anlar,
Orda neşe ile sevinir canlar.
Gönlünce eğlenir kafanı dinler,
Tabiatın ahengine uyarsın.

Yusuf gezip oynamalısın kırda,
Hala deli kanlılık vardır serde.
Özgürce dolaşıp ormanlık yerde,
Kırlardan aşağı doğru kayarsın.