Miş gibi Şiiri - Cenk Caner

Saat 1 el ayak çekildi
İnsanlar ölülerini gömdüler evlerine döndüler
Yaşamak dediğin et ve kemik
Kan ve göz yaşı
Terkedilmiş evlerde
Artık yürünmeyen bulvarlı sokaklarda
Aklımda ışığa giriş sonatı
Fakat bu sessiz yığın
Kendini vazgeçilmez zannetmekte
Ve Şimdi kendi iç sesini dinlemektedir.
hiç olmayacak şeyleri getirir aklıma
Kübada yeni yetme bir oğlan bir kıza gülümsemektedir.
Pariste Cafe Procope önünde
Ayağında iskarpinleri
Yaşlı bir adam yürümekte
Biz bir aileyiz derken kimsesizliği
Seninle beraberken sensizliği yaşar
Dünyalı yüreğim...