Kefen bezine sarılır umutlar bir gün, bekle!
Nefesini ensemde hissedince anlarım.
Yıldızlar dökülüp köşelere inince,
Kuruyan pınarlarla coşar çağlarım.
Dokununca kaybolur göğsümdeki ellerin.
Dert görmesinler diye tutar, öper, okşarım.
Gölgemi bıçak gibi kesiverir gözlerin,
Umut, sarayım benim yıkıverme, ağlarım.
***
Bulutlar arkasından fısıldar bana devler.
Şakaklarımda oynanır iktidar parodisi,
Ruhum sanki bir çocuk, tutunacak el bekler,
Prangaya vurulur uşak ve efendisi.
Gördüğümü söylesem deli der avânesi,
Bilirim masallardan uyanmaz hiç bebekler.
Kirlenmiş sînelerde duyulmaz aşkın sesi,
Ben fezâda yürürüm, onlar yerde emekler.
***
Kesik damarda bıçak ve bıçakta bir hüzün...
Sakladığım bakışı kim çıkarmış sandıktan.
Kanıyor aynalarda seni sen yapan yüzün,
Aydınlığa kaçıyor ruhum hep karanlıktan.
...
Ömer Geçdoğan
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 17:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!