Ansızın bir güle dolanmış sabah,
ışık bahçelerinden yansıyan.
Bir yüzün sofrasında doymaksa
hayat, gülüş de taşırdı; yakın
iklimlerde dursak. Ah, o kanayan
güllerin el verdiği zambak, beraber
üretirler yaşamanı ve açılır yavaş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta