Ansızın bir güle dolanmış sabah,
ışık bahçelerinden yansıyan.
Bir yüzün sofrasında doymaksa
hayat, gülüş de taşırdı; yakın
iklimlerde dursak. Ah, o kanayan
güllerin el verdiği zambak, beraber
üretirler yaşamanı ve açılır yavaş
yavaş fırsat. Böyle dikelir de zamanı
seyredersin, çok yönlü kaygıların
avucunda açtığı sunak. İster öl,
ister ötesine geç, uzak, karşıdan
yaklaşan duman bitmez, yeknesak.
Öper ağırlardın, kuşkusuz anlatsa
detayları, kendini bulur coşardın,
bir saklı uykuyu mırıldanmak.
09/04/2015
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 9.4.2015 13:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/09/mirildanmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!