Mirasım Vasiyetim. Şiiri - Abdulhamit Er ...

Zayıfladı kalbim hastayım,
Keder kapladı benliğimi,
Gecenin ortasındayım,

Hâkim saptadım kendimi,
Mahkeme salonundayım,
Çağırttım sanığı mübaşire,
Vicdan hesabındayım,

Kapattım gözlerimi,
Hayatım film şeridi,
Sinemasındayım,

Saymaya kalktım günahlarımı,
Daha gençlik yaşındayım,

Şahit tutmamalı! Allah'tan korkmalı,
Kendimden utanmalıyım,

Ya hatalarım başarısızlıklarım,
Yarınımı düşünmeden yaşadıklarım,

İmkân verilse, Dönülse geriye,
Yanlışlarımı bir daha yapar’mıyım ?

Dönüşü yok biliyorum,Cürümüm çok,
Müebbet hapis cezasındayım,

Fütursuzca,
İşlediklerimin mahkûmuyum,
Affım yok,Yaşadıkça çekmekteyim,

Velâkin kalmadı zamanım,
Yaşlandım ve uslandım artık,
Ömrümün son baharındayım,

Sala’m okunmadan,
Musalla taşına konulmadan,
Vasiyetimi yazmalıyım,

Mirasım bırakacak malım ise yok,
Arkamdan kötü anılacak,
Borç harmanındayım,

Tabutumu kaldıracak,
Beni kabir’e koyacak?
Evlatlarım var,Sanmaktayım!

Bu yazdıklarım onlar için,
Fazla anlamlı gelmeyecek!
Ama ben Hakka varmaktayım,

Mirasım öğüdüm olsun,
Evlatlarıma eşime dostlarıma,
Bu Dünya fani yapışmasınlar,

Her gülü çiçek sanmasınlar,
Her dala konmasınlar,
Son Vasiyetim ise bana kızmasınlar.