Annenden doğdun, babanla mesut oldun mu?
Ağlamalarınla annenin sütü dost oldu.
Baban sizinle mutluydu.
Ailenden bir çiçek soldu.
Annen durgundu, senin de için burkuldu.
O sanki ağlamanı duymuştu.
Şöyle bir durdu.
Akıttığın gözyaşlarına tutuldu.
Büyüdün, kuşandın.
Babanın edebiyete irtihal ettiğini unutmadın.
Annenle el ele verip umutlandın.
Babanın mirası için en doğrusunu yaptın.
Zira onun kemiklerini sızlatmadın.
Kayıt Tarihi : 23.1.2024 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!