Miras Bir Balta Şiiri - Yavuz Şimşek Sel ...

O’nu görmeliydiniz o, bir tarihi eserdi
Yoğurdu kesmez, demiri müthiş keserdi
Bir boğayı çengelinde asardı
Babamdan miras kalan bir balta

Bırakmadım onu kavim ile kardaşa
Bazen kullanırdık taşa, bazen başa
Evde dolaşırdı hep paşa paşa
Babamdan miras kalan bir balta

Cümle aleme faydası olurdu
İşe başlayınca neşe bulurdu
Ne biz yorulurduk ne o yorulurdu
Babamdan miras kalan bir balta

Bazen sapıyla dayağın yerdik
Falakada lastik çizme giyerdik
Ne derse o na boyun eğerdik
Babamdan miras kalan bir balta

Ne kırmadık kol bırakırdı ne kafa
İşi bitince koyardık hep onu rafa
İş başında yapmazdı hiç safsata
Babamdan miras kalan bir balta

Kayseri,Ankara,Van,İstanbul derken
Emekli ol dedi:dedim çok erken
Hıçkırarak ağlardı işe giderken
Babamdan miras kalan bir balta

Onu bir köşeye attık biraz terlemiş
Gördüm ki gözleri çokta nemlenmiş
Başladı görünce heyecanla gezmeye
Fırsat vermedi birkaç satır yazmaya