Mira Zeyno Şiirleri - Şair Mira Zeyno

Kimileri sadece hayal kurar ,
Kimileri geçmişte ruhunu bırakır boş bir bedenle gelecege koşar ...
Kimileri ahiret için sevdasına adak adar yeminler katar ... Kimileri bir palyaço gibi içten ağlar dıştan coşar ..
Kimileri katilini kalbinde taşır kimileri celladıyla ömür tüketir ...
Kimileri seçimleri yapar kimileri sessizce herşeyi kabullenir ...
m.z

Gün gelir ,
Tüm yangınlar kor olur..!!
Gün gelir,
Tüm benler el olur..!!
Gün gelir ,
Tüm yaşanmışlar hayal ,

....
Şimdi düşünüyorumda,ne kadar önemsizlikleri önemli saymışım...
Bir hastane odasında bana merhem olmaya çalışan meleğim..
Annem sakın üzülme,ondan gelen herseye teslimeyet degilmi kul olmak deyişin..
Teslim oldum meleğim ..
Senki bir çocuk kucağıma emanet edilmiş mucizem degilmiydin..

Yirmi sene öncesi heyecanla kostugum koridorlarda adımlarımın geri sayacağını hesab etmemistim hiç..
Bir müjdeye atarken mutluluk naralarını..
Aynı koridorları ıslatacakmıydı gidişinin ağıtları...
Ruhumun gökyüzüne savrulduğunu hissederken sen dünyaya geldiğinde..
Yerin kaç katman diblerini gezdim senin gidisinde...
Ölmedi bırakmadı beni derken kalbim , tüm dilleri mühürlemek istemişti ellerim..

Merhaba sevgili ,yarım kalmış yanımla yine ben...
Ve
Tamamlanmamış bir hikaye olan sen...
Yüzlerce yıl geçmiş ama hala dün gibi nefesimdesin oysa..
Sana iyi geceler demedigim tek gün olmadı..
Yada her köşesinde evin ,sokağın sana rastlanmadığım ve hatırlayıp önce yüzümde yenilenen gülümse ardından gözümde yaş olmadığın tek bir an olmadı..

Bir insanı esir alabilirsin ,! Modern köleliklerde vardır kagıtlarla imzalarla mecburiyetlerlerle kabullenilen ,!
Peki şimdi soruyorum
Bir kalbi esir alabilirmisin ..??
Alırsın ismine sevda denilir bunun
Gönlün imza atar melekler şahidin olur işte bu imzaya. ne silinir ne yokolur işte bu gönül nikahıdır..
Sevda aşk bir gönüle dokunmaya görsün dünya alem yokolur diz çöker önünde tüm seytanlar dahi ..!!

Nefesim acıyor ..
Nefes acırmı deme ,sevdiğin insanların nefesi tükendikçe ve gittikçe onlar sonsuza.. en çok aldıgın nefes acıtıyor..
Kalbine geçmeden hançer ,kesiliyor her nefesin bir bir tükeniyor..
Nefesim acıyor usta ...
Tükenmesine muhtaç olup diyorsun kavuşayım sevdiklerime..

Sonra...
Yavaşça yaklaştı..
Tüm lisanlar suskun kaldı..
Ne sözce..
Ne göz ce...
Ne halce ....

...ne kadar zayıfız..!
Kendi bedenimize hükmümüz yok ..
Ruhumuza hükmümüz yok ..
Duygularımıza dahi hükmedemiyoruz.
Kendimize gücümüz yetmezken dünyaya meydan okuyan bir toz tanesi gibi herseye hükmetme cabasina düsüyoruz üstüne..
Bu kadar küçük caresiz ve hükümsüz bir bizde , kocaman egolarımızın bencilliklerimizin ,kibrimizin yükünüde taşıyoruz..!!!

Onlarca yılın ardından,
Tek kelime kalır son noktada
Ne yazık...

Harcanmış bir ömrün
Giden umutların ,tüm yaşanmışların