Minnoş, kedilerimden ciğerpare yaratık,
Ona sevgim pek çoktur o, doyulamaz varlık…
Evde olmadığında çektiğimiz şey darlık,
Yanı başımda kalsa oluşturur karlılık…
Bugün ona rastladım lap lap lap yürüyor,
Anladım ki o Minnoş, yanıma yaklaşıyor…
Aldım dar kucağıma yüklerim olsa da,
Terlemiş bir hâldeydi öperken bağrımızda…
Hep Yelloz yüzündendi eve gelemeyişi,
Ölüm korkusundandı sokaklarda gezişi…
(2017)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Kayıt Tarihi : 10.6.2017 07:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!