Minnet Eylemem Şiiri - Özcan Kurt

Feda ederim zamanımı ömrümü,
Namerde yazıp minnet eylemem,

Sıkar yüreğime mermiyi giderim,
Dağa yaslanıp minnet eylemem..

Yar, yaren, dost yoksa? CENNETİ neyleyim.
Yakarım cehennemi tutuşturup ham sofiye minnet eylenem

Tenimi bedenime örtü eylerim,
Muhannede dönup, minnet eylemem..

Dalarım derinine çıkmamasına, ölürüm,
Düzenbazın tutup elinden sala minnet eylemem.

Ümüğünden sıkıp gönlümü zincirlerim
Vefasıza dönüp minnet eylemem,

Ne yalandan gülerim, ne de severim,
Zalime alçalıp zlnhar minnet eylemem....

Yolum yönüm belli dönmem yürürüm,
Sapakda değişip giden, yoldaşa minnet eylemem.

Gönülden verilen ağu, zehri alır içerim,
İzinsiz, bala şerbete minnet eylemem..

Muhabbete paylaşmaya canım veririm,
Sırrımı dağa taşa açık idene minnet eylemem.

Özvecan'ım biçare ele muhtacız bilirim,
Lakin, yüz dönüp giden eşe gardaşa minnet eylemem.
ÖZ ve CAN