Minnet Etmemki Şiiri - Veysel Şimşek

Ben bıksamda usansamda geçimden,
Kesilse kısmetim ölsem açımdan,
Hiç tenezül etmek gelmez içimden,
Haine nanköre minnet etmemki.

Ukala maskara cahil gerici,
Zanneder kendini kısmet verici,
Minnet etmekten iyidir ölüm orucu,
Haine nanköre minnet etmemki.

Hak alır hak verir insana rızkı,
Demeye ne gerek bu bile azki,
Nankörce dışlanmak çok ağır sözki,
Haine nanköre minnet etmemki.

Güzeldir yaşamak dünyaya gelmek,
Yemek içmek gezmek eğlenmek gülmek,
Nakörlere muhtaç olmaktan iyidir ölmek,
Haine nanköre minnet etmemki.

Bir acayip dünya keyfine değme,
Hain babanda olsa boyunda eğme,
Allah verir kısmeti fazlada evme,
Haine nanköre minnet etmemki.

Şu dünyada bilinen bir gerçek varsa,
Nankörler göz açıp gerçeği görse,
Şükretki Yüce Allah sanada verse,
Haine nanköre minnet etmemki.

Hainedir sözüm ne dersin ulan,
Aç gözünü bir bak varmı aç kalan,
Hak verir kısmeti gerisi yalan,
Haine nanköre minnet etmemki.

Alanda Allah'tır bilki şunu verende,
Bu işler bir sırdır kalma derinde,
Veysel derki Dostum bu gün yarında,
Haine nanköre minnet etmemki.