İnsaf eyle yüce kağan
Ağzım kokmaz yemem soğan
Doğruyu yalanla boğan
Dillere minnetim olmaz
Akşam sabah ve de öğlen
Zengin mutfağında şölen
Sofraya emeksiz gelen
Ballara minnetim olmaz
Verdiği her sözden cayan
İnsan değil sanki çıyan
Mal mülk ile göz boyayan
Kullara minnetim olmaz
Canda hasret bitirmeyen
Huzur ile yatırmayan
Beni yâre götürmeyen
Yollara minnetim olmaz
Zaman ne ki çabuk akar
Yaşlanan göz cama bakar
Saçım yoksa peruk takar
Kıllara minnetim olmaz
Hiç olmadım cüdam gibi
Kırıtmadım madam gibi
Yaşamışsam adam gibi
Yıllara minnetim olmaz
Yoluma kuruldu ökse
Yorgun kalbe vurmuş akse
Kök sağlamsa gövde dikse
Dallara minnetim olmaz
Vatan sevgisi bambaşka
Ben onunla düştüm aşka
Kendi bayrağımdan başka
Allara minnetim olmaz
Dostlar dostluğa geldiyse
Gönlüme yaren olduysa
Coşari’yi dost bildiyse
Ellere minnetim olmaz
11.11.2012/Samsun
Kayıt Tarihi : 11.11.2012 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!