Minik Serçe Şiiri - Ömer Tirendez

Evimizin bahçesi ne güzeldi,
Yemyeşil otları, ağaçları vardı.
Ya çiçekler, o ötüşen kuşlardı.
Bizim bahçemizde kuşlar vardı...

Minik serçeler, beyaz güvercinler
En çokta serçeler, ötüşürdüler gün boyu
Seyretmek, dinlemek o bahçeyi,
Rahatlatıyor, huzur veriyordu bana

Yine, sıcak bir yaz günüydü,
Yine kulağıma serçeler,
Serçelerin o güzel, ötüşmeleri geliyordu.
Seyretmeye, dinlemeye koyuldum, bahçemizi

Ama bir şey eksikti, sanki...
Sankisi fazlaydı, eksikti bir şeyler.
Yanımda sen yoktun be, gülüm
Almışlardı seni benden, koparmışlardı.

Bir ara, aklıma o serçe geldi...
Suçsuzdu, minikti, korumasızdı,
Tıpkı sen ve ben gibi...
Acımadılar, tıpkı o karakedi gibi..

O minik serçe'nin, yaşadığını anladım,
Görmez olaydım, keşke anlamasaydım.ü
Sendin sanki, o minik serçe,
Haya bu ya! Yaşamamamız mı gerekiyordu?

Yaşaması mı gerekiyordu, minik serçe'nin?
Olmuştu işte! Zalim kedi'nin patileri,
Gözlerimin önünde, bana seni hatırlatırcasına,
Midesine indirivermişti, minik serçeyi..

Elim, ayağım o an kas katı oldu,
Hiç bir şey yapamadım, dondum kaldım.
Doğanın kanunuydu bu, engel
Engel olamadım, tıpkı senin gidişine,
Gidişine engel olamadığım gibi....