Minik Kuşunuzdan Şiiri - Ruhsel Barışçimen

Kaç kere kararımı bozdum
Ölüme giderken ben
Sanmaki korkağım
Aksine herşeye direndim ben.
Dayanılmaz ağrılarım
Bir tarafta
Ulaşamadığım hayallerim
Bir tarafta
İki minik yürek
Tam ortada.
Bugün hayattaysam
Başarım onlara.
Söz vermiştim bir kere
Annemden yediğim her dayaktan sonra
Ben onun gibi değil
Ben; içimdeki ben gibi olacaktım.
Eğer gidersem o
İki minik yüreği
Onlara bırakacaktım.
Hayır! ...
Sözüm sözdü,
Onları kimseye bırakamazdım.
Önce mücadele ettim
Hiçte kolay olmadı
Sancılı bir hayat.
Ama farkettiğim birşey vardı
Hayata yeniden başlamıştım.
Yaşıyamadığım çocukluğumu
Çocuklarımla yaşıyordum
Elimden alınmış oyuncaklarıma
Yeniden kavuşuyordum.
Ve ben, sizlerle büyüyordum.
Canım kızım Duygu'm
Senle beraber ben
Karanlıktan korkmamayı öğrendim.
Canım oğlum Serhat'ım
Senin yaramazlıklarınla
Sabrı öğrendim.
Kahvaltı masalarında
Gülme krizleriyle beraber
Boğulmadan çay içmesini :))
Haklı olduğumda bile
Büyüğümdür deyip sustuğumda
Hakkın nasıl arandığını
Gösterdin sen Serhat'ım.
Benzetmelerini de çok severim
ben senin.
Gümüş takılarım için bana;
Entel,dantel demeni,
Şiir defterime;
Piskopat demeni de seviyorum.
Ben senin
Sabahları yan odadan
Uyan artık diye
Mesaj atıp,habire
cebimi çaldırmanıda seviyorum.
Senle beraber çarşı pazarın
Zevki bile bambaşka
Laf aramızda
Seni alan kız yaşadı valla :)))
Şimdi sizlerle beraber
Bende 20 yaşındayım
Ne kadar güzelmiş meğer
Bu yaşlarda olmak
Meltem gibi esip,coşmak.
İyiki varsınız ve iyiki sizler
Benim canımsınız.
Sizleri çok ama çook
Seviyorum! ...
Minik kuşunuz........