Altından kafesim var benim.
Yemeğimi, suyumu, sevgisini esirgemeyen,
Benim için hep en iyisini isteyen;
Sahiplerim var benim.
İstedikleri zaman kapımı açıp, özgür hissettiren,
İstemedikleri zaman üstümü örtüp, sesimi kesen,
İhtiyacım olan her şeye sahip olduğuma inanan;
Sahiplerim var benim.
İsyan etmek ne haddime?
Soğukta yemek bulamayan hemcinslerim varken;
Nankörlük olmaz mıydı?
Kaçıp, gitmeyi istemek...
Ben dışarıya hiç çıkmadım ki,
En iyisini yine onlar bilir, ben bilemem ki...
Minik bir kuşum ben;
Gücüm ne ki...
Kayıt Tarihi : 26.10.2019 20:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)