gel minik kuş,gel buraya
uçamazsın ne yazık.
Bulaşmiş kanatlarına
petrol,katran,bir sürü artık.
Sen bir mahkumsun artık,
İnsanların hırsına,ihtirasına tutsak.
sen savaştan anlar mısın?
Anlar mısın insanlar niye öldürürler birbirlerini,
çocukları ve bilmeden,belki de istemeden
hayvanları?
Sen bilir misin ağlamayı?
Ağla.
Belki ruhları o katranlar kadar kararan,
sonu belirsiz bir savaşı inatla sürdüren
insanların taş yüreklerini; kim bilebilir
belki sen yumuşatabilirsin
Balıklara ne olmuş? Hepsi hareketsiz,ölü.
Onlar seni besler mi?
Onları yiyemezsen ölürsün.
Ölme ne olur! ?
Savaşa inat,insanlara inat,
Seni bu hale getiren her şeye inat ölme!
Yalvarırım ölme.
Senin hesabını nasıl veririz,
gelecek nesillere?
Söz ver bana.Ölme! .
Kayıt Tarihi : 15.6.2007 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Körfez Savaşında denize akan petrollerin arasından çıkmaya çalışan yavru bir kuşu televizyon kanalları defalarca göstermişti.Çaresizce çırpınarak ölen o kuş,bana ölen günahsız çocuklar gibi görünmüş ve içimi çok acıtmıştı.Savaş çıkaran herkese lanetler olsun
TÜM YORUMLAR (2)