Otuz minik göz
Korkak ağlamaklı.
Yanakları al al
İlk günleri sancılı.
Diken üstündeler,sınıfa yabancı..
Minicik yürekleri hep birden atıyor
Dönüyor saatin çarkları..
Süt kokulu nefesleri karışıyor havaya
Tertemiz bakışları meraklı,
Her yan pano,resim kaplı.
Küçücük bedenleri yaşlı sıralar sarmalamış
Kalem, defter hayat oyuncağı.
İlk defa soluyorlar bu sınıfta
Aynı ülkünün kokusunu
Otuz minik göze
Atatürk bakmakta...
24 Kasım 2011
Kayıt Tarihi : 15.8.2011 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve ardımızda hep o 'MAVİ GÖZLER...' Bizimle işliyordu dersimizi... Bizimle mutluydu her soruya cevap geldikçe...
O resimler bile tartışma konusu yapılıyorsa... Sınıfımızdaki 'koskoca boşluk' nasıl dolar?
Kutlarım Öğretmenim...
TÜM YORUMLAR (1)