9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Derme çatma, bir kulübeydi dünyam,
Eserdi yalnızlık rüzgarı hep.
Hüzün saklıydı, her bir taşında,
Limandı, sığındığım o yer.
Gündüzler belirsiz, geceler korkulu,
Kaybolurdum hayaller içinde ben.
*
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta