İçindeki ezgiyi nereye
Koyacağını bilmeyen,
Sabah ışıklarınla
Hüzünlenen,
Sararmış otların arasında
Açan Minem.
Eğme başını,
Kaldır bak
Bak nasıl ışıldıyor
Gök yüzünde,
Yağmur tanecikleri arasından,
Güneşle
Mavinin sessizliğinde
Umut ışıkları.
Kendini bırak bebeğim
Bırak uyansın,
Ümitle uyansın bedenin,
Açsın yeşilliklerin içinde.
Sen çiçeklerin en güzeli
Sen gönlümün meleği
Sen benim
Narin Minemsin.
Sevgili yeğenim Mine´ye
Kayıt Tarihi : 28.4.2005 15:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fulya Çelikbilek](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/28/minem.jpg)
Sevgilerle.
TÜM YORUMLAR (4)