Kimse yok, gitti bak herkes…
Şimdi duvar olup içimde tutabilmek
önüne geçebilmek o yaşların
ne mümkün…
Sahildeydim bugün yine
uzun uzun denizi seyrettim
sustum ve onu dinledim
meğer ne çok özlemişim
sesini, mavisini…
ve yine sustum
Onca acı
Onca hüzün
Onca hayal kırıklığından sonra
Geriye bir damla umut kaldı içimde.
Küçücük bir damla...
İtinayla baktığım,
Yüreğim kanatlanmak,
Yüreğim uçmak istiyor...
Korkmuyorum...,
Ne gözyaşlarında boğulmaktan,
Ne acılarda kaybolmaktan,
Unuttum desen de
Unutamadığını biliyorum
Ve asla unutmayacağını da.
Issız sahillerde göklerde süzülen her martı
İçimde biriktirdiğim özlemlerimi hatırlatacak sana
Var mısın zamana meydan okumaya?
Var mısın yılların izlerini tamamen silip,
Zamanı buluştuğumuz noktada durdurmaya?
Biliyorum, zor bir soru
Hem de çok zor...
Öyle mutluyum ki sevgilim,
Hani bilir misin? ...
Çocuklar koşarlar, zıplarlar
Ve bayramlarda topladıkları şekerlerle mutlu olurlar da,
Gözlerinin içleri pırıl pırıl parlar ya...
Ben de kendimi çocuklar kadar coşkulu hissediyorum,
Mutluluk nedir diye sorsalardı bana seni tanımadan önce,
Önce bir düşünür, sonra bilmiyorum derdim.
Hatta böyle bir kelimeyi lugâtımdan sildiğimi söylerdim.
Benim için mutluluk diye birsey yoktu ki zaten.
Ben hep acıları bilirdim ve hüzünleri tanırdım,
Ama nedense mutluluk kapımı hiç çalmamıştı
Özlemeyi
yürek dağlayan o ateşi
nereden bileceksin ki sen
bilseydin
ben gibi yanar
ben gibi ağlardın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!