Tutsan ellerimi şimdi
hiç ama
hiç bırakmasan...
avuçlarım sızlamayacak
içimdeki buzlar eriyecek
Gözlerim gözlerine teslim
ellerim ellerine kilitli
tenim teninle örtülü
sevdan yüreğimde
yüreğinde yüreğim
yüreğin yüreğimde...
SEN bana beni hatırlatan,
Bana sevmeyi öğreten aşk perimsin.
Söylesene ben sensiz ne yaparım,
Nasıl yaşarım sensiz?
Nefes alabilir miyim, yerimden kıpırdıyabilir miyim?
Kör olurum gözlerin olmasa,
Ayrılık vaktine bir kala...
Tutuldum sana be birtanem,
Hem de delicesine tutuldum.
Kokladım seni
Ve mübtelân oldum.
Kelimeler yetersiz kalıyor
Sana olan duygularımı anlatmada.
Acaba neyle veya nasıl anlatılır duygular?
Yeryüzünde duyguları daha fazla anlatabilecek bir dil var mı acaba?
Zannetmem.
Gönül dilini konuşmasını bilmek gerekiyor.
Bir dur..., yavaşla! Evet sana söylüyorum.
Gözlerini kapat ve derin bir nefes al, hisset ciğerlerine soluduğun havayı.
Sonra aç gözlerini, çevrene bak, gökyüzüne çevir başını, seyret...
Gözlerin açıkken ne kadar da kolay değil mi bakmak?
Rengarenk çiçekler, mavi, yeşil, güneşin ısıtan ışıkları...
Baktığın her yerde ve her şeyde ayrı bir renk, ayrı bir güzellik var,
SEN benim tutkularım,
SEN benim özlemlerim,
SEN benim hayallerimsin artık.
SEN benim vazgeçmek istemediğim,
SEN erkeğim, adamım, benim sahibimsin.
SEN benim mavim, yeşilimsin.
Senin kokun...
Kapatıyorum gözlerimi havayı kokluyorum
Mavi kokuyor aldığım nefes, deniz aklıma geliyor
Özgürlüğün kokusunu duyuyorum o an
Göklerde martılara eşlik ediyorum, tertemiz, beyaz kokuyor.
Sen aklıma geliyorsun, gerçi hep aklımdasın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!