Mimleyin Dostlar Şiiri - Salih Yıldız

Kafamı kemiren, bin bir soru var
Paylaşmak istedim; dinleyin dostlar.
Yılların beynimde kesif tor’u var
Ben inlerim sizde; inleyin dostlar.

Haçlı seferleri bir anda durmuş
Yahudi, Nasara ittifak kurmuş
Cepheden çekilmiş sinsice vurmuş
Sebepleri bilin; önleyin dostlar.

Bu belanın başı İngiliz üssü
Çevirmiş başımda büyülü tütsü
Düşmüş iman ehli, düşmüş yüzüstü
Koşun! Yardım edin; sinmeyin dostlar.

Çanakkale mezar olmuştu ona
Sonra nasıl soktu beni bidona
Hilalin üstüne çıktı ikona
Yüz yıllık belayı; gemleyin dostlar.

İstanbul’u bilmem nasıl zapt etti
Tutunamayınca terk etti gitti
Yerini devşirme güce terk etti
Sakın yedeğine; binmeyin dostlar.

İzmir’de devletçik kurdular amma
Bırakıp gittiler o da muamma
Şimdi bu yırtıklar tutmuyor yama
Bahçeyi yeniden; çimleyin dostlar.

Cicili bicili sözlere kandım
Cahil kaldım paspas giyince yandım
Başımı kestiler çok geç uyandım
Kurudum azıcık; nemleyin dostlar.

Benim saf milletim iyi niyetli
Hâlbuki düşman pis, cibilliyetli
Hile hurda işe; kabiliyetli
Onu yemi ile yemleyin dostlar.

Kendi bu tahribi yapamaz idi
Sömürüp avanta kapamaz idi
Yedikçe semirdi ha bire yedi
Hantallaştı gayri; demleyin dostlar.

Buna sebep olan herkes çekiyor
Nesilleri bile çile ekiyor
Çürüdü hileler artık kokuyor
Cümle ifrazatı; mimleyin dostlar.