Mimarsinan (2) Şiiri - Ahmet Karaaslan

MİMARSİNAN (2)

Ak sakallı koca dede,
Kim tanımaz seni söyle!
Camilerin, minarelerin...
Benzerleri var mı öyle!

Bir gururla minareler,
Bulutları yırtar uzar.
Mimarlar seni söylerler,
Senden bahseder yazarlar.

Yüzyıllardır ayaktalar,
Ona bakan hayran kalır.
Senden sonraki mimarlar,
Eserinden örnek alır.

Köprülerin, kemerlerin...
Süs gibidir tüm eserin.
Ömrün boyu iki elin,
Taşlar yontar, plân çizer.

Aç doyurur imaretin,
İlim saçar medreseler.
Aşılmayan maharetin,
Sayılır mı neler neler?..

Yolcu ağırlar hanların.
Türbe ile şadırvanın,
Canlara şifa dağıtan
Hizmet verir hastaneler.

Kaç zaferde payın vardır,
Yol verirken coşkun sular.
“Sinan Paşa, Mimarbaşı”
Diye sayar padişahlar.

Bir inci gibi asılmış,
Türkiye’min gerdanına.
Selimiye çok yakışmış
Mimarsinan’ın adına.

Durur dünya, yaşar Sinan.
Asırlarca ve her zaman...
TÜRK adını bu dünyaya,
Sensin gururla duyuran.

Ahmet Karaaslan
22/03/1988 –Tatvan/Bitlis