Şu gurbet bende bir gönül yarası,
Anlamaz, olmayanlar gönlünde sızısı,
Hem kötünün hem şerrin en azılısı,
Hem eksik olmaz cepkeninde 'mim'siz parası.
Bakıp da göremeyenler bunlara vurulurlar,
Bir cepkenden bir cepkene tahtlara kurulurlar,
Halbûki bilhassâ mim harfi yıkılmış!
Kımıldayan yok hala, geçti gitti yıllar.
Kımıldayan olmadıkça bize bitmez azap düşer,
Ne de olsa, devletsizin aşı gurbette pişer,
Ey yaprağı dökülmüş çınar, yeşer artık yeşer!
Yoksa basacak gönülleri ebedî endişeler,
Ne sen kalacaksın ne ben, kalacak sadece şer.
Kayıt Tarihi : 2.1.2023 02:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde, insanların sırf para ve zenginlik dolayısı ile Avrupa'ya vurulmalarının tenkît edilmiştir. Bizim kendi devletimiz için çalışmadıkça hala 'adeta devletsiz' kalmaya devam edeceğimizden bahsedilmektedir. Böyle bir gidişatın sonu ise, ancak dünyada hakkın yok olmasıyla neticelenecektir ki, böyle bir şey kıyamete kadar asla olmayacağından ümitvâr olmak ve yüce mefkûreler uğrunda çalışmak, en akıllıca olanıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!